Wikipedija

Uporabnik:PMG/b: Razlika med redakcijama

Pregledujte zgodovino interaktivno
← Starejše urejanjeNovejše urejanje →
Izbrisana vsebina Dodana vsebina
VizualnoVikibesedilo
PMG (pogovor | prispevki)
556 urejanj
PMG (pogovor | prispevki)
556 urejanj
Vrstica 29:
|commons =
}}
 
'''Krążowniki typu D''' - typ dwóch krążowników, których budowę planowano w latach 30. XX wieku. Dwa okręty były klasyfikowane przez [[Kriegsmarine]] jako ''Panzerschiffe'' ("okręty pancerne") i stanowiły ulepszoną wersję projektu krążowników typu [[Krążowniki ciężkie typu Deutschland|''Deutschland'']]. Zostały zatwierdzone przez [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]] w 1933. Głównym przeznaczeniem okrętów było zrównoważenie okrętów budowanych w ramach nowego programu rozbudowy floty francuskiej. Wyporność jednostek zwiększono do 20 000 ton, ale Hitler pozwolił na wykorzystanie jej tylko do opancerzenia, zabraniając wprowadzenie zmian w artylerii głównej okrętów. Położono stępkę tylko jednej jednostki, ale budowę przerwano pięć miesięcy później. Władze zdecydowału że jednostki powinny być powiększone, by móc zwalczać nowe francuskie pancerniki typu ''[[pancerniki typu Dunkerque|''Dunkerque'']]. Kontrakty na budowę obu okrętów zostały zastąpione kontraktami na budowę pancerników typu [[pancerniki typu Scharnhorst|''Scharnhorst'']]{{sfn|Gröner|p=63}}.
 
The '''D-class cruisers''' were a pair of cruisers, classified as ''Panzerschiffe'' ("armored ships") by the [[Kriegsmarine]]. The ships were improved versions of the preceding {{sclass-|Deutschland|cruiser|2}}s, authorized by [[Adolf Hitler]] in 1933. They were intended to counter a new French naval construction program. Displacement increased to {{convert|20000|LT}}, but Hitler allowed only increases to armor, prohibiting additions to the ships' main battery. Only one of the two ships was laid down, but it was canceled less than five months after the keel was laid. It was determined that the designs should be enlarged to counter the new French {{sclass-|Dunkerque|battleship|0}} ships. The construction contracts for both ships were superseded by the {{sclass-|Scharnhorst|battleship|2}}s.{{sfn|Gröner|p=63}}
 
== Projekt ==
Okręty zostały zaprojektowane jako kontynuoacja krążowników typu ''Deutschland''{{sfn|Gröner|p=63}}. W 1933 Adolf Hitler i partia nazistowska zyskały władzę w Niemczech. W tych czasach Hitler sprzeciwiał się dużemu programowi odbudowy marynarki, ale zdecydował się zezwolić na ograniczoną budowę jednostek, by zrównoważyć francuską ekspansję morską. Zezwolił on Kriegsmarine na zbudowanie dwóch dodatkowych ''panzerschiffe'' by uzupełnić trzy jednostki typu ''Deutschland''. Nakazał by wyporność została ograniczona do 19 000 ton a artyleria głównego kalibru nadal będzie się składała z dwóch wież z trzema działami kal. 280 mm każda{{sfn|Garzke & Dulin|p=128}}. Admirał [[Erich Raeder]], dowódca niemieckiej marynarki wojennej wspierał wzmocnienie pancerza na nowych okrętach i chciał rozważyć możliwość dodania trzeciej wieży. Jednak okazało się, że trzecia wieża nie może zostać dodana do jednostek, gdyż spowodowałoby to wzrost wyporności ponad limit 19 000 ???ton??? zaakceptowany przez Hitlera{{sfn|Garzke & Dulin|p=130}}.
 
The ships were designed as follow-ons to the ''Deutschland''-class cruisers.{{sfn|Gröner|p=63}} In 1933, the rise of the [[Nazi Party]] brought [[Adolf Hitler]] to power in Germany. At the time, he opposed a large-scale naval rearmament program, but decided to allow limited construction to counter French naval expansion. He therefore authorized the Kriegsmarine to build two additional ''panzerschiffe'' (armored ships) to supplement the three ''Deutschland''s. He stipulated that displacement be limited to {{convert|19000|LT}} and the primary battery would remain two triple turrets mounting {{convert|28|cm|abbr=on}} guns.{{sfn|Garzke & Dulin|p=128}} Admiral [[Erich Raeder]], the commander in chief of the Kriegsmarine, advocated increasing the armor protection for the new ''panzerschiffe'' and inquired about the possibility of including a third triple turret. It was determined, however, that a third turret could not be added to the ship and still remain within the 19,000 ton limit prescribed by Hitler.{{sfn|Garzke & Dulin|p=130}}
 
Okręty zostały zaprojektowane pod nazwami kontraktowymi "D" i "E", przyznano im także tymczasowe nazwy "Ersatz Elsass" i "Ersatz Hessen" jako że planowano że zastąpią stare predrednoty [[SMS Elsass|SMS "Elsass"]] i [[SMS Hessen|SMS "Hessen"]]. Kontrakt na pierwszy okręt ("D") został przydzielony 25 stycznia 1934 stoczni [[Kriegsmarinewerft Wilhelmshaven|Kriegsmarinewerft]] w [[Wilhelmshaven]]. Stępkę jednostki położono 14 lutego{{sfn|Gröner|p=63}}. W tym samym miesiącu Kriegsmarine zdecydowała się zmienić projekt, by mógł on toczyć walkę z budowanymi przez Francję pancernikami typu ''Dunkerque''. Wypporność zostałą zwiększona do 26 000 ton, dołożono takżę trzecią wieżę uzbrojoną w trzy działa kal. 280 mm{{sfn|Garzke & Dulin|p=128}}. W związku z tym prace na "D" zostały wstrzymane 5 lipca, a stępki "E" nigdy nie położono. Kontrakty na budowę anulowano, przesuwając wysiłki na budowę dwóch pancerników typu ''Scharnhorst''{{sfn|Gröner|p=63}}.
 
The ships were designed under the contract names D and E, and designed under the provisional names ''Ersatz Elsass'' and ''Ersatz Hessen'' as replacements for the old [[pre-dreadnought]]s {{SMS|Elsass}} and {{SMS|Hessen}}. The contract for the first ship, D, was awarded on 25 January 1934 to the [[Kriegsmarinewerft Wilhelmshaven|Kriegsmarinewerft]] in [[Wilhelmshaven]]. The ship's [[keel]] was laid on 14 February{{sfn|Gröner|p=63}} That month, the Kriegsmarine decided to alter the designs to counter the new {{sclass-|Dunkerque|battleship|0}} ships building in France. Displacement was increased to {{convert|26000|LT}} and a third 28 cm triple-turret was added.{{sfn|Garzke & Dulin|p=128}} Construction on D was therefore halted on 5 July, and E was never laid down. The construction contracts were canceled and reallocated for the two battleships of the {{sclass-|Scharnhorst|battleship|4}}.{{sfn|Gröner|p=63}}
 
=== Charakterystyka techniczna===
Okręty miały mieć 230 m długości całkowitej i 225 m na linii wodnej. Szerokość miała wynosić 25,5 m a zanurzenie 8,5 m. Ostateczny projekt miał planowaną wyporność 20 000 ton. Okręt "D" miał być wyposażony w dodatkowe pomieszczenia, by mógł pełnić rolę jednostki flagowej floty. Okręt miał mieć napęd turbinowy, silniki miały zapewniać moc 125 000 shp (93 000 kW), co pozwalało na osiągnięcie 29 węzłów{{sfn|Gröner|p=63}}.
 
The ships were {{convert|230|m|ft|sp=us}} [[Length overall|long overall]], and {{convert|225|m|ft|abbr=on}} at the [[Length at the waterline|waterline]]. The ships would have had a breadth of {{convert|25.5|m|ft|abbr=on}} and a draft of {{convert|8.5|m|ft|abbr=on}}. The finalized design displaced {{convert|20000|LT}} at the designed displacement. "D" was to have been fitted with accommodations to serve as a fleet [[flagship]]. The ships would have been turbine-powered; the engines were designed to provide {{convert|125000|shp|lk=in}} and a top speed of 29 knots.{{sfn|Gröner|p=63}}
 
Uzbrojenie miało być podobne do tego użytego na poprzednim typie. Okręty miały być uzbrojone w sześć tych samych dział C/28 kal. 280 mm o długości 52 kalibrów. Miały być one ulokowane w takich samych trójdziałowych wieżach{{sfn|Gröner|p=63}}. Działa miały dokładnie średnicę 283 mm, mogły wystrzeliwać pociski przeciwpancerne i odłamkowe (oba pociski ważyły 300 kg). Działa używały dwóch zestawów ładunków prochowych: przedniego ładunku o wadze 36 kg w jedwabnym worku oraz głównego ładunku o wadze 71 kg w [[Mosiądz|mosiężnej]] łusce. Pociski miały prędkosć wylotową 910 m/s i przy maksymalnym podniesieniu armat (40 stopni) miały zasięg 36 475 m. Szybkostrzelność wynosiła 2,5 pocisku na minutę{{sfn|DiGiulian (28 cm/52)}}. Rozważano także układ ośmiu dział umieszczonych w dwóch czterodziałowych wieżach. Okręty miały zapas 900 pocisków, po 150 na działo.
 
The ships would have been similarly equipped to the preceding ''Deutschland''-class ships. The ships would have mounted six of the same [[28 cm SK C/28 naval gun|{{convert|28|cm|in|abbr=on}}/52 C/28]] quick-firing guns in the same triple turret mounts.{{sfn|Gröner|p=63}} The guns had an actual bore diameter of {{convert|28.3|cm|in|abbr=on}}, and fired both [[Armor-piercing shot and shell|armor-piercing]] and high-explosive shells; both shells weighed 300 kg (661.4 lb). The guns used two sets of propellant charges: a 36.0 kg (79.4 lb) fore charge in a silk bag and a 71.0 kg (156.6 lb) main charge in a brass case. The shells were fired at 910 meters per second (2,986 fps), and at maximum elevation of 40 degrees, a range of 36,475 m (39,890 yards). The guns had a rate of fire of 2.5 rounds per minute.{{sfn|DiGiulian (28 cm/52)}} However, eight guns were considered, had there been a quadruple turret available. The guns were supplied by a total of 900 shells, for a total of 150 rounds per gun.
 
Artyleria średniego kalibru składała się z osimiu dział SK C/28 kal. 150 mm L/55{{sfn|Gröner|p=63}}. Działa te mogły wystrzelić pocisk o wadze 45,3 kg z prędkością wylotową 875 m/s. Przy maksymalnym podniesieniu dział (40°) zasięg maksymalny prowadzenia ognia wynosił 23 000 m{{sfn|Campbell|p=241}}. Działa te zostały już zamówione w momencie anulowania budowy jednostek - ich dostępność wpłynęła na projekt jednostek typu ''Scharnhorst'', które osiem ze swoich dwunastu dział kal. 150 mm miały zamontowane w dwudziałowych wieżach{{sfn|Gröner|pp=31–32}}.
 
The design's secondary battery comprised eight [[15 cm SK C/28|{{convert|15|cm|in|abbr=on}}/55 SK C/28]] quick-firing guns.{{sfn|Gröner|p=63}} The guns fired a {{convert|45.3|kg|abbr=on}} shells at a muzzle velocity of {{convert|875|m/s|abbr=on}}. With a maximum elevation of 40°, the guns could fire out to {{convert|23000|m|abbr=on}}.{{sfn|Campbell|p=241}} These guns had already been ordered by the time construction of the ships was canceled; their availability influenced the design of the ''Scharnhorst'' class,{{sfn|Garzke & Dulin|p=130}} which mounted eight of their twelve 15 cm guns in dual turrets.{{sfn|Gröner|pp=31–32}}
 
Artyleria przeciwlotnicza głównego kalibru składała się z ośmiu dział SK C/33 kal. 105 mm na dwudziałowych podstawach{{sfn|Gröner|p=63}}. Zastosowano podstawy typu Dopp LC/31, pierwotnie projektowane dla wcześniejszych dział SK C/31 kal. 88 mm. Podstawy LC/31 były stabilizowane w trzech osiach i zdolne do podniesienia dział do kąta +80°. To pozwalało na prowadzenie ognia do wysokości 12 500 m. Przeciw celom morskim działa miały zasięg 17 700 m{{sfn|Campbell|p=247}}. Działa strzelały amunicją o wadze 15,1 kg, można było zastosować pociski odłamkowe, odłamkowo-zapalające i [[Pocisk oświetlający
|oświetlające]]{{sfn|Campbell|p=248}}. Planowano także montaż innych dział przeciwlotniczych, ale ich specyfikacja nie została ustalona przed przerwaniem budowy. Okręty miały być uzbrojone w nieznaną liczbę wyrzutni torpedowych kal. 533 m{{sfn|Gröner|p=63}}.
 
The heavy anti-aircraft battery consisted of eight [[10.5 cm FlaK 38|{{convert|10.5|cm|abbr=on}} SK C/33]] guns in twin mountings.{{sfn|Gröner|p=63}} The mounts were the Dopp LC/31 type, originally designed for earlier [[8.8 cm SK C/31 naval gun|{{convert|8.8|cm|abbr=on}} SK C/31 guns]]. The LC/31 mounting was triaxially-stabilized and capable of elevating to 80°. This enabled the guns to engage targets up to a ceiling of {{convert|12500|m|ft|abbr=on}}. Against surface targets, the guns had a maximum range of {{convert|17700|m|abbr=on}}.{{sfn|Campbell|p=247}} The guns fired fixed ammunition weighing {{convert|15.1|kg|abbr=on}}; the guns could fire HE and HE incendiary rounds, as well as illumination shells.{{sfn|Campbell|p=248}} A number of various other anti-aircraft guns were also to be fitted, but the details were not determined before the class was canceled. The ships were also armed with an unknown number of {{convert|53.3|cm|in|abbr=on}} torpedo tubes.{{sfn|Gröner|p=63}}
 
Pancerz okrętów typu ''D'' używał stali wyprodukowanej przez [[Krupp]]a. Pancerz górnego pokładu miał grubość 35 mm. Główny pokład pancery miał 70 mm na dziobie, 80 mm na śródokręciu i 70 mm na rufie. Wieża dowodzenia miała ściany grubości 300 mm. Główny pas pancerny miał grubość 220 mm, a pancerz cytadeli miał grubość 50 mm{{sfn|Gröner|p=63}}.
 
== Bibliografia ==
The D-class ships used steel manufactured by [[Krupp]] for their armor. The ships' upper deck armor was {{convert|35|mm|in|abbr=on}} thick. The main armored deck was {{convert|70|mm|in|abbr=on}} forward, {{convert|80|mm|in|abbr=on}} amidships, and decreased to 70 mm towards the stern. The [[conning tower]] was quite heavily armored, with side armor {{convert|300|mm|in|abbr=on}} thick. The main [[Belt armor|armored belt]] was {{convert|220|mm|in|abbr=on}} thick, and the citadel armor was {{convert|50|mm|in|abbr=on}} thick.{{sfn|Gröner|p=63}}
* {{Cytuj stronę | url = http://www.navweaps.com/Weapons/WNGER_11-52_skc28.php | tytuł =Germany 28 cm/52 (11") SK C/28 | autor = DiGiulian, Tony | opublikowany = | data = | język = en| data dostępu = 2019-03-21}}
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Campbell| imię = John | autor link = | tytuł = Naval Weapons of World War II| wydawca =Conway Maritime Press | miejsce = London| rok = | strony = | isbn = 978-0-87021-459-2}}
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Garzke, William H.; Dulin, Robert O. | imię = | autor link = | tytuł = Battleships: Axis and Neutral Battleships in World War II| wydawca =Naval Institute Press | miejsce = Annapolis| rok = 1985| strony = | isbn = 978-0-87021-101-0}}
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Gröner| imię =Erich | autor link = | tytuł = German Warships: 1815–1945| wydawca = Naval Institute Press| miejsce = Annapolis| rok = 1990| strony = | isbn = 978-0-87021-790-6}}
 
[[:Kategoria:Niemieckie krążowniki z okresu I wojny światowej]]
 
= German aircraft carrier II=
Pridobljeno iz »https://sl.wikipedia.org/wiki/Uporabnik:PMG/b«